Głównym założeniem Terapii NeuroTaktylnej jest wzmocnienie, jak również wytworzenie świadomości kinestetycznej ciała oraz stymulacja receptorów skóry, poprzez aktywizację zmysłu dotyku i propriocepcji ukierunkowanej na neurologiczne jej aspekty – receptory, dermatomy skóry, związki z kołami odruchowymi i ich funkcjami. Ma na celu normalizację ogólnej wrażliwości. Pomaga to zmniejszyć lub wyeliminować dotykową defensywność lub niewystarczającą wrażliwość na dane sensoryczne. Uaktywnia mechanizmy odpowiedzialne za prawidłowe napięcie mięśni, organizuje dotykowy odbiór bodźców, ponieważ łączy się z naszym systemem sensorycznym. Pozwala to zoptymalizować pracę układu nerwowego, w tym pobudza i stymuluje łańcuchy biomechaniczne kostno-mięśniowo-powięziowe do aktywności motoryki małej, średniej i dużej, kształtuje świadomość kinestetyczną, poprawia samopoczucie dotykowe, aktywizuje odruch więzi, stymuluje wyższe czynności poznawcze i stwarza okazję do pozytywnej komunikacji społecznej z innymi.
Praca stymulująco-terapeutyczna ukierunkowana jest na specyficzne właściwości rozwoju psychoruchowego charakterystyczne dla poszczególnych zaburzeń.
Dzięki ogromnej sile uaktywniania naturalnych mechanizmów wspierających funkcjonowanie systemu ciało-mózg może być skutecznie wykorzystywana podczas pracy w przypadkach:
-
porażenia mózgowego,
-
autyzmu,
-
nadpobudliwości psychoruchowej,
-
występowania lęków i fobii,
-
zaburzeń regulacji emocjonalnej (agresja),
-
trudności w nauce,
-
opóźnienia rozwoju psychomotorycznego,
-
zaburzonego rozwoju mowy.